Şehirdeki Üç Maymunlar

Büyük şehirde yaşamak zor… Hem de çok zor. Bunu bir kez daha anladım.

İnsanlar kendi yalnızlıklarında kaybolmuşlar.  İnsanlığın içindeki ‘insanlık duygusu’ ölmek üzere, anladım.

Yazık..!  Çok yazık...!

Herkes üç maymunu oynar olmuş. “Bana dokunmayan yılan bin yaşasın” zihniyeti yerleşmiş büyük şehirlere…

Şehrin orta yerinde ailemle, şehir magandaları tarafından saldırıya uğradık. Dakikalarca arbede yaşadık. Bağırışlar,yumruklar,öfkeler,acılar,gözyaşları, kan…

Sorun bana hadi 

“etrafta kimse yok muydu?”

“kimse yardım etmedi mi?” sorun…

Size şu kadarını söyleyeyim; etrafımızda maymun ve yılan izleyicilerden başka hiç kimse yoktu. İnsanlık duygusu olan tek bir Allahın kulu yoktu…

Şükürler olsun ki, yara-berelerle atlatıldı. Büyük kayıplar yaşamadık. Ama yaşabilirdik de… İki gündür uyuyamıyorum. Gözümü her kapattığımda kötü şeyler geliyor gözümün önüne, nefesim kesiliyor.

Her zaman dediğim gibi… Yaşanılan her duygu hayata tuz biber olur. Ama bu seferki çok acıydı. Zehir gibi bir acı…