"Yalnız" İlk Gece

Bir ömür boyu birlikteliğe imza attığımız o günden beri hiç ama hiç ayrı uyumadık. Birkaç kere tartıştığımız küs numarası yaptığımız olduysa da gecenin karanlığında beni saran kolların beni ısıtan aşkın oldu. Çoğu zaman senden önce uykum gelir. Sen televizyon izlerken seni öperim yatağımıza giderim. O yatakta tek başıma yatarken, yatak büyür ben küçülürüm. Sanki beni yutmaya çalışır. Uyuyamam. “yaaaaaaaa” diye bir bağırıveririm. Anlarsın sensiz uyuyamadığımı. Gelirsin hemen yanıma.

Dün gece saat bir otobüsüne almıştın biletini. Gündüzden hiç gidecekmişsin gibi gelmiyordu. Düşünmüyordum. Akşamüstü içim daralmaya başladı. Ağzını açtığın an lafı yapıştırdım sana. Elimde değildi. Anlayamadığım bir sinir harbi yaşıyordum. Akşam olduğunda, Gözüme dolan yaşlardan önümü göremiyordum. Bir yandan da yemek için bir şeyler hazırlıyordum. Sanırım hayatımın en kötü makarnasını pişirdim sana.  Yapış yapış hamur hamur oldu. Ama sen sesini çıkarmadın.

“ıımmm doydum valla. Ellerine sağlık aşkım” dedin.

“Ama makarna iğrenç olduuuu” diye ağlamaya başladım. O an için başka ağlayacak sebep bulamadım çünkü. Çocuk gibi “sen şimdi gitcennn. Ben yalnız kalcammm.” Diye ağlamak istemedim. Ne de olsa ben artık büyümüş olmalıyım. Evli barklı kadınım sonuçta.

Annemi kollarımın arasında kaybettikten sonra oldu. Yeni yetme 17 yaşımda genç bir kızdım. İçime işlemişti, Sevdiğim insanları kaybetme korkusu, yalnız kalma korkusu.

Şimdi;

Erkek kardeşim arabasını deli kullanıyor. “Deli-kanlı” nede olsa. Ama ya bir şey olursa?

Kız kardeşimin öz güveni maşallah tavan yapmış. Ama o da “ Deli – çağında” Ya bir şey olursa.

Aslında pinpirikli bir insan hiç olmadım. Ama söz konusu kardeşlerim ve sen olunca…

Bütün akşam sana hizmette sınır tanımadım. Sen şakaya vurdun. “ Oh valla yaa ben hep iş seyahatine çıkayım, üstüme titriyorsun.” Diye gülüyordun. Beni neşelendirmek istiyordun. Bense sana doya doya bakabilme derdindeyken bir milyon kere seni sevdiğimi söylüyordum.

Vakit geldiğinden seni kapıdan uğurlarken bildiğim bütün duaları okudum. Allah işini rast getirsin. Seni bütün kötülüklerden korusun. Sağ sağlım gidip gelesin diye.

Sen yanımdayken sanki seni gönül rahatlığıyla koruyorum. Sen şimdi uzağa gidince seni koruyamayacağım.

Bir gecede melankoliğe bağladım. Bunalıma girdim. Gecenin birinde açtım “gün akşam oldu” dizisini elimde peçete tek gecelik yalnızlığıma ağladım. Belki de içimde geçmişin acısıyla biriken gözyaşları vardı. Onları tazeledim.