PuCCa - Allah Beni Böyle Yaratmış

Twitter'dan bir kaç bi şey yazdım ama... Bu kitap için söylemek istediklerim 140 karaktere sığacak gibi değil. Bu nedenle blogumda anlatmak en iyisi olacak. 

Öncelikle Pucca , kitabını alıp okumuş bir insan evladı olarak yapacağım kritiği okursan sevinirim. Bloguma rastlamazsan, bu yazıyı mail atarım. Oda olur yani :) 

"Allah Beni Böyle Yaratmış" Pucca Günlük 3 diyor. Demek ki bu kitabın biri ve ikisi de var dimi!? Tabi bunu kitabı almış eve dönerken düşünmüş olmam enteresan. Şimdi 1,2,3 diye gittiyse, bu kitaplar arasında bir bağ oluşturmuşsa.. ya çat diye 3. kitabı okuyunca mal gibi kalırsam. Hiç bir şey anlamazsam :\ Zaten kitabın kapağında da "Hikayenin sonunda adam ölüyor" yazıyor. Kesin mal olarak kalacağım. Bir iki gün kitabı açmadım. Kaldı öyle. Dedim düştük para tuzağına mecbur alacaz 1. ve 2. kitaplarıda. Ama işten güçten bir türlü inemedim çarşıya. Sonra çarşamba akşamı kitap bana bakıyor, ben kitaba.. çokta merak ediyorum ne yazıyor!.? Dedim nese artık ben bi başlayım. Şunu okuyayım. Aldım elime kitabı. Kitapta 5 kelimeden 2si küfür. Halla Hallaaa dedim. Devam ettim. Bu kızın ağzını kimbozmuş yahuu!.? gelene saydırıyor gidene saydırıyor. Neyse diyorum okumaya devam ediyorum. Öylede bir huyum var. Ne bir filmi ne bir kitabı yarıda bırakıp atmam. Sıksada baysada bitircem okumayı yada izlemeyi. Neyse... Bir süre sonra Pucca'nın etmiş oluduğu küfürlerin hoşuma gittiğini fark ettim. Kız ana avrat sövüyor ben gülüyorum. Farkettim ki en başta alışık olmadığım ve çoğunu cümle içinde ilk kez okuduğum küfürler, aslında bilinç altımın derinliklerinde yatıyormuş. Kitapta bahsi geçen kimseyi tanıyorum. Ama kendi hayatımdan üç aşağı beş yukarı karaktere uydurduğum birisi mutlaka var. Pucca saydırıyor ben gülüyorum, Pucca sövüyor ben sövmüşcesine rahatlıyorum. Toplumsal ahlak ve edep baskısıyla bastırılmış en kolay rahatlama yöntemini yaşatan bu kızı sevdim sanıyorum. Yani kızıyorsun, sinirleniyorsun şöyle bir iki ağız dolusu küfretsen rahatlıcan mesele uzamıcak. Ama yapamazsın ki!! yada yapamam bilmiyorum. Ama gerçekten benim bir sinir eşiğim var. ki.. bu eşik, sakinlik eşiğimin bir tık üstünde. Hemde hemen üstünde :) höddd desen sinirlenebilirim yani çoğu zaman :) işte bu sinir eşiğim aşıldığı an, o tatlı bıcır bıcır kız gidiyor, yerine bir canavar geliyor ki bu canavarın aslında ağzı çok bozukmuş onu anladım. Böyle saydırmak sövdürmek istiyorum. Ama tabi karşımdaki kimse "bu kız aslında gerçekten söylemiyor bu küfürleri, iki küfredip rahatlıyor" demeyeceği için bende ağzımı bozmadığım için sinir eşiğinde saatlerce takılı kalıyorum. Ama Pucca öyle değil. Kitabı bir okuyuşum var sanırsın bir öğleden sonra Pucca bana gelmiş. Almışız kahvelerimizi oturmuşuz koltuğa, kız anlatıyor ben gülüyorum, kız anlatıyor ben şaşıyorum, kız anlatıyor ben ağlıyorum. Bildiğin dertleşiyoruz yani. Pucca "Allah Beni Böyle Yaratmış" diyorsun, bende sana "Allah Seni Bildiği Gibi Yapsın" dicem ama yapmış zaten. Yürü ya kulum demiş. sen de açmışsın ağzını yummuşsun gözünü, vermişsin kalemine kuvveti. Emeğine sağlık bebeğim ne diyim. (Bebeğim diyorum ama yanlış anlama o kadar dertleştik sonuçta :) ) şimdi sana ve emeğine ayıp olmazsa 3 ten sonra 1 ve 2 yi okucam, hiç olmadı ikiden sonra tekrar üçü okurum. Sen kırılma yeter :) Bu arada söylemeden geçemicem kızları eve topladığın akşam kız sana konuştuklarımız bu evden dışarı çıkmasın demiş diye başlamış anlatmaya sen de mübarek yazmışsın kitabında :) tamam isim vermiyorsun ama kız okusa bilcek kendisi olduğunu. Şimdi aldı beni bir korku " lan " diyorum, bizim kızlardan da böyle kitap falan yazan olur mu ki?