Ey İzmir!!!
Sen şehrinin son metre karesine kadar sonbahara diren.
Bulduğun her güneş ışığı tanesi denizine koy pırıl pırıl parlat.
Göç eden kuşları semalarına sokma.
Martıları ver vapurların arkasına.
Isıt denizin suyunu. Her hafta sonu 'bu son' diye kumsala çağır bizi.
Geceleri hafiften bir ısıt havayı,
yatarken yaz bitmedi diye hissedip askılı pijamaları giydir bize...
Yok yok Nafile...
Artık şu saatten sonra ne yapsan nafile.
Çünkü bugün bu saat düşen ilk yağmur damlasıyla Sonbahar sana da geldi.
Kapına dayandı İzmir.